ԵՍ փոքր ժամանակ ինչպես բոլոր երեխաները շատ չարաճճի եմ եղել:
Ես փոքր ժամանակ շատ չարաճճիություններ եմ արել, բայց այս մեկը ես շատ լավ եմ հիշում: Ես այդ ժամանակ երեք տարեկան էի:
Մեկ անգամ ես չգիտեի ինչ անել և որոշեցի վերցնել իմ մայրի շրթներկը: Հետո ես գնացի իմ տատիկի և պապիկի սենյակ և սկսեցի նկարել նրանց մահճակալի վրա, իսկ հետո անմիջապես դուրս եկա սենյակից, որպեսզի ոչմեկ չկասկածի, որ դա ես եմ արել:
Իմ նկարածը շատ նման էր խոզի:
Երբ իմ տատիը մտավ սենյակ նա սկսեց ծիծաղել, իսկ հետո բոլորը սկսեցին ծիծաղել:
Մինչ տանեցիները փորձում էին մաքրել շրթներկը մահճակալի վրայից ես նսնել էի մի անկյունում և հանգստանում էի:
Էդիտա Անտոնյան 